Mechaniczny zespół przekładni, w którym kierowca sam wybiera przełożenie, wciskając pedał sprzęgła i przesuwając lewarek. W chwili wysprzęglenia silnik zostaje odłączony od skrzyni, a widełki wewnątrz mechanizmu przesuwają pierścienie synchronizatorów. Po wyrównaniu prędkości obrotowych kół zębatych nowy bieg zazębia się bez zgrzytu, a ponowne puszczenie sprzęgła przywraca przeniesienie napędu.
Elementy konstrukcyjne
- wałek pierwotny odbierający moment z silnika,
- wałek wtórny przekazujący napęd na mechanizm różnicowy,
- zestawy kół zębatych o różnych średnicach (poszczególne biegi),
- synchronizatory z pierścieniami ciernymi,
- przesuwki sterowane drążkiem zmiany biegów,
- jedno- lub dwutarczowe sprzęgło cierne z dociskiem.
Funkcje i zalety
- pełna, natychmiastowa kontrola nad obrotami silnika i momentem na kołach,
- prostsza, lżejsza konstrukcja niż w przekładniach automatycznych,
- niższe koszty zakupu i napraw dzięki mniejszej liczbie elementów hydraulicznych i elektronicznych,
- bezpośrednie mechaniczne połączenie ogranicza straty energii przy przyspieszaniu,
- możliwość zastosowania technik sportowych (międzygaz, podwójne wysprzęglenie), które zwiększają trwałość i dają większą satysfakcję z jazdy.
Ograniczenia i eksploatacja
Manual wymaga od kierowcy dobrej koordynacji nóg i rąk, co w gęstym ruchu miejskim bywa męczące. Błędne operowanie sprzęgłem skraca żywotność tarczy, a gwałtowne redukcje bez wyczucia mogą uszkodzić synchronizatory. Dla zachowania sprawności wskazane są: regularna wymiana oleju przekładniowego, unikanie jazdy na półsprzęgle i płynne zmiany biegów zgodne z zalecanym zakresem obrotów silnika.
Powrót
